Kurân size damladı mı?

Sanal dünyada mâlumâta ulaşmak ve onu paylaşmak,  hayalleri aşan seviyede kolaylaşınca ve hız kazanınca, dînimizi bilmek ve araştırmak ihtiyacımız da gün yüzüne çıktı.Her zaman hissettiğimiz bu ihtiyacın karşılanabilmesinin yolları çoğaldı ve geçmiş zamanlara kıyasla daha ziyâde çeşitlendi...

Bu çoğalış ve çeşitlenme o kadar büyük bir ivme ile gerçekleşti ki, ister istemez "kalite" gerilerde kaldı. Sanal dünyanın sınırsız vusûlü, "usûl"ü harcadı gitti!

Tahminim ve ümîdim odur ki bu zaafiyet kalıcı olmayacak ve "usûl" ile elbet bir gün buluşacağız!

İşte böyle bir sanal trafikte, bana da bazı sorular yöneltildiği ve cevaplar istendiği olmuştu... 

2007'nin ikinci yarısında gelen bir soru şöyleydi:

"Kim Kurân'dan ne anlıyorsa öyle uygularsa, ama bunda gerçekten samimi ise ona sizce mesuliyet var mı? Eğer varsa, illa o insan birilerine mi uymalıdır? Peygamber hayatta olmadığına göre, ondan daha iyi de Kurân'ı kimse anlamadığına göre…???"

Bizim cevabımız şuydu... 

"Kendisinden daha bilgili olanlardan yararlanmak zarureti vardır. Dikkat lütfen, mükellefiyet demiyoruz; zarûret diyoruz. Özellikle buna vurgu yapıyoruz...

Çünkü, daha bilgili olanın ilminden yararlanmak mükellefiyeti eşyanın tabiatından doğan bir zarurete dayanmaktadır...

Herkes müslüman olabilir ve fakat herkes her konuda âlim olamaz.. Herkesin dinde âlim olmasını beklemek, herkesin peygamber olmasını beklemek kadar mânâsızdır…

Önemli ve gerekli olan dînimizi ve Kurân’ımızı daha güzel ve esaslı kavrama yolunda ilminden yararlandıklarımızın bir müddet sonra (meselâ asırlar sonra) tabular hâline gelmemeleridir… 

Bu ise, müslümanın bütün ilmî yetersizliğine rağmen Kurân ile irtibatını son nefese kadar yoğun tutması ile mümkündür... 

Yâni, bilmediklerimizin farkında olacağız, bilenleri bulup danışacağız ve hatta tâbi olacağız ve fakat her zaman ve her zaman Kurân ile direkt irtibat hâlinde olmaya ve kalmaya devam edeceğiz...

Dîne ait sorularımıza cevap verenler ve hatta çözüm üretenlerin varlığını Kurân ile direkt irtibatımızın yerine ikâme etmeyeceğiz… Yâni, Kurân ile irtibatımızı direkt oluştan dolaylı oluşa çevirmeyeceğiz… 

Yâni, müslüman olarak Kurân’ı ve İslâmı anlama, yaşama, kavrama yolunda ehline müracaat edeceğiz; ehliyet sahiplerine saygı duyacağız ve onlardan yararlanacağız. Ancak Kurân ile yaşadığımız aşkı dolaysız yaşayacağız… 

O zaman biz de kendi hissemize düşücek nice feyizlerle arınacağız, güzelleşeceğiz, yenileneceğiz…"

İşte bu çerçeve içinde, Kurânî Zekâ'mız (QQ)  varlık belirtisi gösterebilir!

Her birimiz QQ'muzun mevcut seviyesine ve gelişimine bağlı olarak Kurân ile özel bir bağlantı kurabiliriz! Bu sâyede, Kurân âdetâ bize de nâzil olur!

Kurânî Zekâ'mız kıpırdamışsa, Kurân da bize damlaya başlamış demektir... 

Bu Kurân damlaları kişiyi "âlim" yapmaz! Fakat, nice "âlimler"(?) vardır ki Kurân onlara belki de hiç damlamamıştır?!

Bizim temas ettiğimiz Zekâ-Kurân ilişkisi, "damlamak" mecâzından anlaşılacağı üzere yolun en başında ihtiyaç duyacağımız bir zekâ kıpırtısının karşılığıdır... 

Kurân ile kurulacak bu dolaysız bağlantıların müslüman toplumlarda artışıyla, QQ'su yüksek gelecek nesilleri hayâl etmek mümkün olacaktır!

Kendimiz ve gelecek nesiller için Kurân'ın i'câzına ilişkin iman tazelemek durumundayız!

Artık, Kurân karşısında uyuklayan bilinçlerimizi "damlalar" mesâbesinde olsa bile uyandırmalıyız! 

Kurân bize damlamazsa, geleceğe çağlamaz!

Neyzen Semazen