Bir IQ vardır, bir de IQ!

Herkesin iletişimin öneminden bahsettiği bir çağda, kendileriyle bir türlü iletişim kurulamayan dâhîlerimiz (!) vardır?!

Yanlış anlaşılmasın, bu "dâhîler" de iletişimin ehemmiyetini müdriktirler (?) aslında!

Bahis açılacak olsa, iletişim üzerine konferans bile verirler!

Bununla beraber, ünvanlarına/kariyerlerine/diplomalarına/koltuklarına rağmen iletişimin baştan ayağa âdâb içerdiğini bilmez gibi davranırlar?!

Kendileriyle irtibat kurma ihtiyacı hissedenlerin  telefonlarını ve e-postalarını cevapsız bırakmakta bir beis görmezler!!

Bu dâhîlerin, bana göre IQ'ları haddinden fazla yüksektir! Dolayısıyla, kendilerine ulaşamadığımızda bir hikmet veya kerâmet aramak(!) en güzelidir!?

Zaman zaman bu dâhilerimizden iletişimin önemini -onların çiğnedikleri âdâba bakarak- öğrenirim de, çok istifâde ederim! İşte, bahsi geçen hikmet de bu olsa gerektir?!

Zâten, dâhî olmak da biraz "terbiyesiz" takılmayı gerektirir!?

Arada bir benim gibi sâde vatandaşlara karşı terbiyesiz davranacaklardır ki, IQ'ları karşısında  selam duralım?!

Benim karşısında selam duracağım bir tek "Q" vardır! O da QQ'dur!!

Bununla beraber, basit nezâket kurallarına uyacak seviyede IQ'su (Intelligence Quotient)   olanlara saygı duymak ve saygı göstermek boynumun borcudur!

Ancak, karşıma geçip -muhatap olarak- ama yazılı ama sözlü iletişimde nezâketi, edebi terk edenin IQ'suna tanı koyarım!

Bu "IQ" bildiğiniz cinsten değildir ve yüksekliği felâkettir! 

Tanımız şudur: Idiotic Quotient

Bir de reçete verelim:

"Telefonlarını, e-posta adreslerini iptal  et; ormanda yaşa! Orada bir Tarzan var! 'AaaaAaaaaAaaa' diye seslendiğinde karşılık vermeyi unutma! Zira, bütün maymunlar bunu bilir?!"

Neyzen Semazen

Not: Ormanda yaşamanın da bir âdâbı olduğunu bizlere gösterdiği için P. Petitjean'a gıyabında teşekkürler...